پيتر پن موجود عجيبي بود، موجودي ميانه و بينابين، نه اين بود و نه آن. گرچه بسيار مثل يك پسر معمولي به نظر مي‌رسيد، اما بدون شك پسري معمولي نبود، پري نبود، گرچه خصوصيتي جادويي داشت. مي‌توانست مثل پرنده‌ بپرد، اما پرنده نبود، و با اين كه مثل ماهي شنا مي‌كرد و مثل دلفين شيرجه مي‌زد، هرگز كسي او را موجودي آبزي به شمار نياورده بود. زماني در باغ‌هاي كنزينگتن زندگي مي‌كرد و هنوز هم براي بازي به آن‌جا مي‌رفت، اما با اين كه اتاق بچه‌هاي خانواده دارلينگ رو به باغ‌ها بود و بچه‌ها هميشه سرشان از پنجره بيرون بود تا چيزهايي را كه مي‌شود ديد، ببينند، سال‌ها گذشته بود و حتي يك‌ بار هم چشمشان به او نخورده بود.