هكلبري يا هك... خيال‌باف نيست، نيروي پندار دارد، اما آدم عمل است، ساده است، فضيلت‌هاي او جبلي است و او دنبال فرمان ‌آن‌ها مي‌رود. گاهي اين فضائل با راه و رسم موجود سازگار نيست. نباشد. آن‌چه جوهر تعقل پاك انساني حكم مي‌كند همان را برمي‌گزيند. پيش هك كم‌تر چيزي از فضائل اكتسابي است چون مي‌شود شك كرد كه اين فضيلت‌ها فضيلت باشند. هك بچه باتربيتي هم نيست كه شب‌ها دندان مسواك نكرده سر به بالين نگذارد و صبح‌ها به قصد زندگي مثل عروسك مقوايي چشم از خواب باز كند. هك حتي دروع هم مي‌گويد ـ نه براي فريب دادن بلكه براي گريز از فريب خوردن. چون دنيا پر است از دزدي‌ها و آدم‌دزدي‌ها و دعواهاي حيواني، سنگ‌دلي‌ها، و ترس‌ها و ظلم‌ها و فريب‌ها ـ فريب داروسازهاي قلابي و فريب روحاني‌نماها و فريب بي‌مايگان كه خود را هنرمند مي‌نمايانند...