در آن روز بعدازظهر تابستان 1641 ميلادي سكنه شهر « سويل» در ساحل رودخانه«گوادالكوير» واقع در اسپانيا خوابيده بودند و آب صاف رودخانه عكس كاخهاي شهر سويل را منعكس مي كرد. خيابانها، بر اثر حرارت آفتاب، خلوت بود و فقط بعضي از گداها كه محلي خنك نداشتند تا به آنجا بروند و بخوابند در زواياي كوچه ها زير سايه درختها يا ديوارها آرميده بودند و تكان نمي خوردند، زيرا بقدري هوا گرم بود كه مي ترسيدند اگر دست را تكان بدهند خسته شوند.