بي‌شك تاكنون كتاب‌هاي بسياري در زمينه رموز موفقيت نوشته شده‌اند كه به دليل ماهيت اين حوزه و جذابيت هاي ذاتي آن مخاطبان فراواني را به خود جلب كرده‌اند و برخي از آن‌ها نيز بارها و بارها تجديد چاپ شده‌اند. ولي سؤال كليدي و بسيار مهمي كه براي برخي خوانندگان اين نوع كتاب‌ها و از جمله خود من مطرح مي‌شود اين است كه ايا تمام كساني كه اين نوع كتاب‌ها را مي‌خوانند مي‌توانند با تكيه بر روش‌هاي ارائه شده به موفقيتي كه مورد نظرشان است برسند؟ اگر اين كتاب‌ها موثرند، پس چرا عده‌ بسياري بعد از خواندن ده‌ها كتاب از اين دست كماكان ناكام هستند و همچنان به دنبال كتاب‌ها و روش‌هاي جديد مي‌گردند تا شايد بتوانند گره از مشكل خود باز كنند؟ از طرف ديگر، در تمام جوامع، انسان‌هاي بسياري وجود دارند كه بدون اين‌ كه حتي يك صفحه از اين نوع كتاب‌ها را خوانده باشند يا در كلاس‌‌ها و سمينارهاي آموزشي شركت كرده باشند، در زندگي خود به موفقيت رسيده‌اند و توانسته‌اند به بسياري از هدف‌هايشان دست يابند. ايا اشكال كار در روش‌ها و راهكارهاي ارائه شده است يا اين‌ كه برخي دقت و جديت در پيدا كردن اين راهكارها را نداشته‌اند؟ مؤلف اين كتاب از كساني بوده كه بسياري از اين كتاب‌ها را خوانده و در تعداد زيادي از اين نوع كلاس‌هاي آموزشي شركت كرده است و چون نتيجه دلخواه را كسب نكرده با اين سوال اساسي مواجه بوده است. او بعد از تعمق در نحوه تفكر و رفتار بشر به اين نتيجه مي‌رسد كه ذهن ما قبل از انجام دادن هر كاري چرا - بايدها (انگيزه‌ها، فوايد و دلايل انجام دادن آن كار) و چرا - نبايدها (هزينه‌ها و عواقب و ضررهاي انجام دادن آن كار) را در دو كفه يك ترازو قرار مي‌دهد و به اصطلاح سبك و سنگين مي‌كند. بر اين اساس او متوجه مي‌شود كه بايدها در ضمير هوشيار و نبايدها در ضمير ناهوشيار ما قرار دارند. همه انسان‌ها در ضمير هوشيارشان دوست دارند موفق باشند ولي در ضمير ناهوشيار اكثريت افراد عوامل بازدارنده فراواني وجود دارند كه بدون اين كه خود فرد متوجه باشد او را از رسيدن به موفقيت باز مي‌دارند