«دنياي تبهکاران بايد محو شود.» (وارلام شالاموف) قصه‌هاي کوليما به شاخه‌هاي درخت تناوري مي‌ماند که در قالب جسمي واحد، تک‌تک شاخه‌هايش در زير ذره‌بين مشاهده مي‌شود: زندگي و پايداري حيرت‌انگيز و طولاني مردي که حتي درختان تنومند در سازگاري با جو و طبيعت خشن دنيايش ناتوان‌اند. در جلد پنجم از قصه‌ها کوليما، شالاموف مي‌کوشد مخاطب را از نزديک با دنياي خشن و منفور تبهکاران و ريشه‌ها، ذات و جوهر، و روند شکل‌گيري آن آشنا کند. او در روايت جايگاه زن در دنياي تبهکاران هم بسيار دقيق و تيزبين است و تأکيد دارد که در ميان اين گروه، زنان جز ابزاري جنسي بيش نيستند و حق هيچ‌گونه انتخابي ندارند. دنياي تبهکاران دنيايي است بسيار فعال و همواره در کمين ما.