نجوان درويش (شاعري از فلسطين، زاده‌ي قدس و يکي از صداهاي برجسته در شعر امروز عرب است. او در شعر خود به بناهاي تاريخي، آثار و مکان‌هاي تغييرنام‌يافته، فرهنگ دگرگون شده، تاريخچه‌ي قتل‌عام‌ها، تبعيض‌ها و ظلم‌هايي که بر ملتش رفته است مي‌پردازد. اما اين همه باعث نمي‌شود که از مردم ستمديده‌ي ديگري که در معرض تبعيض نژادي، زباني و فرهنگي قرار گرفته‌اند غافل شود. او از آمازيغ(آزاد مردان)، کرد، عرب، ايراني، ترک و ارمني مي‌گويد. با خيام در نيشابور، با حافظ در شيراز، با احمد شوقي در مصر و با ارنستو کاردينال در نيکارا گوئه هم‌سخن مي‌شود. به اصفهان و شيراز و بخارا و اهواز اشاره مي‌کند. تاريخ اجدادي خود را به تصوير مي‌کشد و استعمار را نقد و آثار ويرانگر آن را آشکار مي‌کند. تا به امروز اشعار او به انگليسي، چيني، ايتاليايي، آلبانيايي، اردو، اسپانيايي، فرانسوي، يوناني، ترکي، کاتالونيايي، کرواتي، مقدوني و هندي ترجمه شده و جوايز متعددي از جمله جايزه‌ي سارامگواير 2022 و جايزه‌ي بين‌المللي شعر سيلنتو 2023 را دريافت کرده است.