داستان نالا را در سنت داستان‌سرايي کهن هندي از بهترين نمونه‌ها شمرده‌اند. وينترنيتس اين داستان شوخ‌طبعانه را که لحن قصه‌ي پريان دارد گوهري در ادبيات هند و جهان شمرده و آن را يادگاري ارزشمند از شعر خنيايي عهد باستان ناميده است. در يکي از اقتباس‌هاي فراوان ا اين داستان آن را مغز و جوهره‌ي مهابهارته خوانده‌اند. آگوست ويلهلم فون شلگل، شاعر رمانتيک آلماني که ترجمه‌ي لاتين اين اثر به دست فرانتس پوپ را پيش چشم داشته، اين منظومه را در زمره‌ي لطيف‌ترين اشعار دانسته و آوازه‌ي وفاداري دامايانتي در هند را با پنه‌لوپه در اروپا قياس کرده است.