«آتروپاتن»، که ريشه نام آذربايجان است، 2200سال پيش در سلسله ماد به نام منطقه‌اي شامل ناحيه‌هاي آذربايجان و کردستان اطلاق مي‌شد که پس از استقرار سلسله هخامنشي همچنان به‌عنوان يک ساتراپ مهم به همين نام باقي ماند. اين منطقه در استمرار خود تا زمان ساسانيان مانند ديگ درهمجوشي از طايفه‌ها، زبان‌ها و آيين‌هاي پيشاايراني و سپس ايراني، و نيز برخي اقوام همسايه به‌نظر مي‌رسيد و ايرانيان آذري و ايرانيان کرد، از مهم‌ترين ساکنان آن محسوب مي‌شدند.
در کتاب حاضر، مؤلف پس از سال‌ها پژوهش در تاريخ اين منطقه و با بهره‌يابي از مهم‌ترين منابع علمي به زبان‌هاي مختلف نشان مي‌دهد که نياکان منطقه آذربايجان و کردستان در طي قرن‌هاي متوالي در کنار هم زيسته‌اند و ترکيبِ به‌اصطلاح «قوميِ» آن‌ها در هر دوره تاريخي مختلط‌تر از پيش شده، و با وجود برخي تغييرات، اصل و گوهرشان يکي بوده است.
| نويسنده | عباس جوادي |
| قطع | رقعي |
| نوع جلد | شوميز |
| زبان | فارسي |
| تعداد صفحات | 170 |
| نوبت چاپ | 1 |
| ابعاد | 14.5 * 21.5 * 1.1 |
| وزن | 210 |
| سال چاپ | 1403 |
هنوز نظري ثبت نشده است
