به تصوير درختي که در حوض زير يخ زنداني‌ست چه بگويم؟ من تنها سقف مطمئنم را پنداشته بودم که خورشيد است که چتر سرگيجه‌ام را همچنان که فرونشستن فواره‌ها از ارتفاع پيشانيم مي‌کاهد _ در حريق باز مي‌کند؛ اما بر خورشيد هم برف نشست. چه بگويم به آواي دور شدن کشتي‌ها که کالاشان جز آب نيست _ آبي که مي‌خاست باران باشد _ و بادبان‌هاشان را خداي تمام خداحافظي‌ها با کبوتران از شانه‌ي خود رم داده‌ست؟