معشوقه‌ي سابقِ شاعرِ فقيد، جفري اَسپرن، آخرين روزهاي عمرش را در ونيز مي‌گذراند. حالا سروکله‌ي يک شيفته‌ي شعر، يک حريص دست‌نوشته‌هاي منتشرنشده در اين شهر پيدا شده؛ مردي که مي‌خواهد به هر لطايف‌الحيلي به آخرين نوشته‌هاي اَسپرن دست پيدا کند. او براي نزديک‌شدن به اين آثار خودش را مستأجري در جست‌وجوي يک اتاق جا زده است، دست‌نوشته‌ها در اتاق کناري او هستند و براي خواندن اين ميراث ادبي انگار هر کاري مي‌شود کرد... دست‌نوشته‌‌هاي اسپرن را دفاعيه‌ و وصيت‌نامه‌اي پرشور مي‌دانند، وصيت‌نامه‌اي که هنري جيمز در زمينه‌ي حفظ حريم شخصي نويسندگان و شاعران هنگام حيات و پس از مرگشان خلق کرده است. «بيشتر از همه دوشيزه بوردرو مرده به ‌نظر مي‌رسيد و بااين‌حال، فقط او زنده مانده بود.»