سينماي ايران هنوز از جنبه‌هاي گوناگون مورد مطالعه تطبيقي جدي قرار نگرفته و بخش‌هاي بسياري از آن بدون مطالعه باقي مانده است. بررسي اين جنبه‌ها نه‌تنها به چگونگي کاربرد مفاهيم و اجراي آن‌ها در فيلم‌ها کمک مي‌کند که حتي به شناخت جنبه‌هاي گوناگون مطالعه فرهنگي سينماي ايران ياري مي‌رساند. روش‌شناسي هر مطالعه در کتاب حاضر اين‌گونه است: نخست در مقدمه يا بخش اول، نگاه و نگره و اهميت و چهارچوب مختصر موضوع بيان مي‌شود تا سپس در بدنه آن با تحليل نمونه‌هاي گوناگون با تضادها، چرخش‌ها، چرخه‌ها و تناقض‌هاي تاريخي ـ تفسيري آن روبه‌رو شويم. در انتها نيز در يک جمع‌بندي، دوباره به چهارچوب‌ها و عناصر غالب هر بررسي اشاره شده است. مطاله? ساختاري، مطالعه جامعه‌شناسانه، مطالعه زنان، مطالعه تطبيقي، و مطالعه شهر/ صنعتي اجراي اصلي اين تحقيق روشمند و خواندني محسوب مي‌شوند.