پرويز داريوش (1379-1301) يکي از مترجمان توانا و شناخته‌شده‌ي ادبيات انگليسي، آمريکايي و اروپايي در نيمه‌ي دوم سده‌ي بيستم ميلادي در ايران محسوب مي‌شود. اما وي علاوه بر ترجمه، به‌ويژه در سه دهه‌ي نخست تکاپوي ادبي خود، علاوه بر تجربه‌هاي نوگرايانه در شعر فارسي، به نقد ادبي هم پرداخت. کتاب حاضر در چهار بخش ، صرف‌نظر از تحقيق در زندگي و آثار داريوش، مجموعه‌اي است از همه‌ي سروده‌ها و تحليل‌هاي وي در دوره‌ي شکل‌يابي ادبيات مدرن ايران به‌ويژه از نيمه‌ي دهه‌ي 1320 تا آغاز دهه‌ي 1340، همراه با خلاصه‌ي آراء و يادهاي چند تن از اديبان و نوسندگان هم‌عصرش درباره‌ي اين مترجم، تحليلگر ادبي و شاعر.