تاريخ مفاهيم بنيادين زيبايي شناسي يکي از مهم‌ترين پژوهش ها در تاريخ زيبايي شناسي است. اين کتاب به شرح شش مفهوم در تاريخ زيابيي شناسي مي پردازد که عبارتند از : هنر، زيبايي، فرم، ميمسيس، خلاقيت و تجربه زيبايي شناختي. اين کتاب يک گزارش تاريخي صرف نيست و به واکاوي مفاهيم هنري و زيبايي شناختي و تحليل آثار آدبي و هنري پرداخته است. وواديواف تاتارکيويچ، فيلسوف و منطق دان لهستاني و نويسنده‌ي کتاب سه جلدي تاريخ زيبايي شناسي است. کتاب تاريخ زيبايي شناسي از دوران باستان تا قرن هفدهم را در بر مي گيرد، اما اين کتاب به مقاهيم و نظزيه ها از دوران باستان تا قرن بيستم اختصاص دارد. از نظر تاتارکيويچ، در تاريخ زيبايي شناسي، تعاريف و نظريه هايي که از نسلي به نسل بعد منتقل شده‌اند يکسان و مشابه نبوده‌اند. هم تعاريف و هم نظريه ها رفته رفته شکل گرفته و دستخوش تغيير شده اند. ديدگاه هاي امروزي درباره‌ي زيبايي ، هنر، فرم و خلاقيت حاصل تلاش هاي متوالي فراواني است که از ديدگاه هاي گوناگون و به وسيله ي روش هاي مختلف صورت گرفته است.