عملكرد خوب در زمينه هوش هيجاني مي‌تواند پيش‌بيني‌كننده موفقيت و پيشرفت فرد باشد. پژوهش‌ها نشان داده‌اند كه هوش هيجاني بيش از هوش بهر پيشگويي‌كننده موفقيت فرد در زندگي است، افرادي كه داراي كفايت هيجاني بالا هستند، مهارت‌هاي اجتماعي بهتر، روابط درازمدت پاياتر و توانايي بيشتري براي حل تعارضات دارند. گرچه انسان‌ها به دلايل سرشتي و ژنتيكي در تنظيم و ابراز هيجانات متفاوت هستند، يادگيري از طريق آموزش مي‌تواند موجب افزايش توانايي‌ها و مهارت افراد در هر سطحي كه هستند شود. محيط خانواده اولين محل براي آموزش مهارت‌هاي هيجاني است، اين آموزش با گفتار و رفتار مستقيم والدين با كودكان و همچنين با الگوبرداري فرزندان از مهارت‌هاي هيجاني پدر و مادر صورت مي‌گيرد. اين آموزش موجب مي‌شود كودكان در شناخت احساسات خود و ابراز اين هيجانات به صورتي مناسب، يافتن روش‌هايي براي آرام كردن خود و احساسات ناخوشايند، همچنين توانايي درك احساسات ديگران و همدلي با آنان موفق‌تر باشند. براي اين آموزش، والدين خود بايد از كفايت و هوش هيجاني لازم برخوردار باشند.