جان اشتاين بك از جمله نويسنگاني است كه جوهر نويسندگي را نه در آرامش خانه و كتابخانه كه در مبدان كار و تجربه آموخته است. او از كارگري و سرايداري گرفته تا بنايي و خبرنگاري را آزموده است از همين رو آثارش در بطن مردم عادي جامعه ريشه دارد. نويسنده در اين رمان ميان شكل و محتواي داستان ارتباط و سازگاري مناسبي برقرار كرده است. در اين اثر پيچيدگي هاي تمدن جديد در برابر زندگي ساده و در عين حال شاد طبقه ي متوسط جامعه در تضاد قرار گرفته است. اين رمان براي آن ها كه ميكوشند آيينه اي از شادي ها و درد و رنج هاي روزانه ي خود را پيش رو داشته باشند شيرين و خواندني است.