حقم بهم ندي، اعتصاب مي‌كنم. لب نمي‌زنم و يه مرگ انتخاب مي‌كنم. حقم بهم ندي، يه مرد بد مي‌شم. از خطوط مرزي تن تو رد مي‌شم. مي‌زنم به مرز شوم مردهرزه‌گي. مي‌رسم يه جا كه حتي روت نشه بگي. واژه دموكراسي، چه خوش لعاب بود. از لباي تو كه ديكتاتور مآب بود. جامعه به جز تو واسم هيچي نداشت. جامعه من و تو رو، رو دست هم گذاشت. جامعه فقط به ما دروغ تلخ گفت. هر كي هر چي خواست گفت، حرف‌هاي مفت. من به اين نبودم تو عاشقم گلم. با همين سرودن تو عاشقم گلم.