" شوپنهاور" موسيقي را عالي‌ترين هنر‌ها مي‌داند چون بيش از ساير آن‌ها از قيد هدف‌هاي غير هنري آزاد است. مهم‌ترين عاملي كه به معناي اعم، پايه و اساس جدي در آموزش موسيقي‌ به كار مي‌رود، سلفژ است كه از دو قسمت عمده تشكيل مي‌شود: 1. قسمت عملي 2. قسمت نظري (علمي) قسمت عملي شامل خواندن و تلفظ نت‌ها به شكل آوازي و به شكل وزن‌خواني و قسمت نظري شامل شناخت كليه‌ي علامت‌ها و قواعدي است كه در طي قرون متمادي به منظور اجراي هر چه دقيق‌تر موسيقي به تدريج ابداع شده و تكامل يافته‌اند تا بتوان شناخت هنري را كه واقعيتي دروني است و بيشتر جنبه‌ي عاطفي دارد با اين علامت‌ها و قواعد، به شناخت علمي تبديل نمود