لويناس اين درس‌گفتارها را طي سال تحصيلي 1976-1975 در دانشگاه سوربن ايراد کرد. اين درس‌ها شرح و تفسيرِ سه واژه‌اند: خدا، مرگ و زمان. شروع دوره‌ها با دو واژه مرگ و زمان است. براي نخستين‌بار، اين دو مفهوم که در تمامي آثار لويناس حاضرند به‌تفصيل روشن مي‌شوند. همزمان لويناس، با وارونه‌سازي فلسفه هايدگر، پژوهش خود را در باب کلمه «خدا» پي مي‌گيرد. از آن‌جا که فلسفه، از همان آغازش، خدا و هستي را با هم درآميخته است، هستي نيست که فراموش شده، بلکه پيشاپيش خداست که به محاق رفته است. لذا وظيفه انديشه آزادسازي خدا از سلطه متافيزيک است. نهايتاً، در اين درس‌گفتارها سه مضمون اصلي تأملات لويناس روشن مي‌شود و در کنار آن‌ها از مفاهيم بنيادين ديگري نيز سخن به ميان مي‌آيد: مسئوليت، غير، ديگري، صبر، گفتن، گفته، تعالي، شهادت، قداست و غيره.