داستان تابستان در شهر کوچک نورث‌دورمر، واقع در منطقه‌اي روستايي در نيوانگلند، مي‌گذرد. چريتي رويال تحت سرپرستي آقاي رويال، وکيلي با اخلاقي مشکوک، زندگي مي‌کند؛ مردي که او را در کودکي از فقر و بي‌نظمي زندگي در «کوهستان» نجات داده است. زندگي چريتي پر از احساس گرفتاري و درماندگي است: از نظر اجتماعي، اقتصادي و احساسي. اين وضعيت زماني تغيير مي‌کند که با لوسيوس هارني، معمار خوش‌سيما و فرهيخته‌اي آشنا مي‌شود. لوسيوس چشمه‌هايي از آزادي و شور و اشتياق را به او نشان مي‌دهد و او را بُعد ديگري از وجود خويشتن رودررو مي‌نشاند. اما رابطه عاشقانه آن‌ها از همان ابتدا محکوم به شکست است، چرا که در چارچوب سختگيرانه جامعه‌اي که زنان را به خاطر تمايلاتشان قضاوت مي‌کند و مردان را مي‌بخشد، شکل مي‌گيرد. موضوع محوري اين رمان، بيداري فردي و اميالِ دروني است؛ موضوعي جسورانه براي زمانه وارتون. رابطه چريتي با لوسيوس، شور و لذت را به همراه دارد، اما در‌عين‌حال او را به‌سوي نابودي سوق مي‌دهد. وارتون اين سفر شخصي را با موضوعات گسترده‌تري چون نابرابري طبقاتي، تبعيض جنسيتي و طبيعت سرکوبگر اخلاقيات جوامع کوچک در هم مي‌آميزد. کوهستان، با وحشي‌گري و بي‌قانوني‌اش، استعاره‌اي برجسته براي جنبه‌هاي سرکش شخصيت و اميال چريتي است، حال آنکه نورث‌دورمر نمادي است از محدوديت‌هاي خفقان‌آور زندگي تحميلي‌اش.