در سخن از تاريخ بشر غالباً تمرکز ما بر حيات سياسي رهبران بزرگ، نيروي جمعيت‌هاي انساني و جنگ‌هاي سرنوشت‌ساز است. اما خود سياره زمين چگونه سرنوشت ما را تعيين کرد؟ بر اثر زمين‌ساختِ صفحه‌اي بود که در شرق افريقا محيطي پويا و متنوع پديد آمد تا انسان بتواند در آن ببالد و بعدها همين زمين‌ساختِ صفحه‌اي بود که تعيين کرد تمدن‌هاي اوليه‌مان را در کجا بنا کنيم. عامل اصلي پيشرفت دموکراسي در يونان باستان کوهستاني بودن آن سرزمين بود که حاصل تاريخي چند ميليون ساله و فرايندهاي عظيم زمين‌شناختي‌ست. عامل اصلي پيشرفت در عصر اکتشاف و استعمارگري و رشد تجارت جهاني چيزي نبود جز شناخت آدمي از الگوهاي گردش جوّي. حتي امروز، رفتار رأي‌دهندگان در جنوب شرقي ايالات‌ متحد امريکا به‌شکلي بنيادين از الگوي نهشته‌هاي دريايي 75 ميليون ساله تبعيت مي‌کند. مي‌خواهيم کشف کنيم که زمين چگونه به ما هستي بخشيد. ترديد نيست که زمين به معناي دقيق کلمه به تک‌تک ما هستي بخشيده است، درست به همان‌سان که به تمامي حيات روي سياره زمين هستي بخشيده است. آبي که در تن ماست روزگاري در رود نيل جاري بوده، با باران‌هاي موسمي بر هند باريده و اقيانوس آرام را درنورديده است. کربن موجود در مولکلول‌هاي آلي سلول‌هاي ما را گياهاني که مي‌خوريم از جو استخراج کرده‌اند. نمک موجود در عرق و اشک ما، کلسيم موجود در استخوان‌هاي ما و آهني که در خون ماست همه و همه از سايش صخره‌هاي پوسته زمين حاصل آمده. زمين براي ما مواد اوليه‌اي را هم که استخراج و فرآوري کرده‌ايم و و سايل و تکنولوژي‌هايمان را از آنها ساخته‌ايم فراهم آورده است؛ از تبرهاي دستي زمخت در دوران پارينه‌سنگي گرفته تا کامپيوترها و گوشي‌هاي هوشمند امروزي. سرآغازها تأثير نفسگير زمين زير پايمان را بر شکل تمدن‌هايمان آشکار مي‌کند، از کاشت نخستين بذرها تا برپايي حکومت‌هاي مدرن.