روش مورد استفاده در اين كتاب به گونه‌اي است كه آسيب مغزي شناختي و رفتاري را تفكيك مي‌كند تا سازماندهي ذهن در مغز مشخص شود. خلق هنر و ارتباط آن با مغز نيز مورد توجه قرار گرفته است. تمايز اصلي بين خلق هنر و واكنش به آن اين است كه اولي با توجه به آسيب مغزي مطالعه مي‌شود در حالي كه دومي اساسا در افراد سالم از طريق واكنش‌شان به كارهاي هنري مطالعه مي‌شود. اكثر مطالعات منتشر شده با افراد سالم و واكنش آن‌ها به ديدن هنر سر و كار دارند. چشم‌اندازهاي تكاملي مي‌توانند به درك بهتر چگونگي كنترل خلق و مشاهده هنر توسط مغز كمك كنند و اين موضوع نيز در اينجا بررسي شده است....