راوي: كنون رزم سهراب و رستم شنو. دگرها شنيدستي ايت هم شنو. يكي داستان است پر آب چشم . دل سنگ از رستم آيد به خشم. اگر تندبادي برآيد ز گنگ. به خاك افگند نارسيده ترنگ. ستم‌گاره خوانيمش ار دادگر. هنرمند گوييمش ور بي‌هنر. اگر مرگ داد است بيداد چيست. ز داد اين همه بانگ و فرياد چيست. بدين پرده اندر تو را راه نيست بدين راز جان تو آگاه نيست دم مرگ چون آتيش هولناك. ندارد ز برنا و فرتوت باك. جوان را چه بايد به گيتي طرب. كه ني مرگ را هست پيري سبب. پرستش همان پيشه كن با نياز. همه كار روز پسين را بساز. ز گفتار دهقان يكي داستان. بپيوندم از گفته‌ باستان. ز موبد بدين گونه برداشت ياد. كه رستم برآراست از بامداد.