فرد كامل‌گرا هميشه مي‌خواهد عالي‌ترين و بي‌نقص‌ترين فرد باشد و حق هر اشتباهي را از خود و ديگران مي‌گيرد. او ارزش معنوي خود را در موفقيت محض در هر كار مي‌داند و پر از بايدها و نبايدهاي عصبي است. حد انتظارات اين فرد از خود و ديگران بسيار بالاست. فرد كامل‌گرا روحيه رقابت‌جويي شديد دارد و هميشه خودش را با ديگران مقايسه مي‌كند. فرد كامل‌گرا به بهانه موفقيت، از خودش بيگاري مي‌كشد و در نهايت به سوي عصبيت، وسواس ذهني و عملي حركت مي‌كند. او هميشه فردي ناراضي است و درباره همه چيز ترديد دارد. در مقابل، كمال‌گرايي جنبه مثبت رشد و پيشرفت شخصي است. در اين كتاب شما با انواع كامل‌گرايي عصبي در فرهنگ ايراني آشنا مي‌شويد.