«اين كتاب ترجمه‌اي است از هشت پژوهش بسيار شناخته شده از هانس-گئورك گادامر درباره افلاطون. گرچه تمامي اين مقالات، هنرِ تفسيرگري گادامر را كه به‌خاطر آن بسيار شهره شده، به­ نمايش مي‌گذارند و درواقع نمونه‌هايي هستند از نظريه هرمنوتيكي كه او در اپوس ماگنومِ [شاهكار] خود، حقيقت و روش، به‌دقت شرح كرده و به ‌تفصيل بسط داده، اما هركدام از دوره‌اي متفاوت در سير تحول [انديشه] گادامر مي‌آيند، و نكته‌سنجي‌هاي هر مقاله به­نوعي متفاوت است با مقاله ديگر. دو پژوهش اول، آثارِ متأخرترِ گادامر هستند، يعني «لوگوس و ارگون در لوسيس افلاطون» و «براهين ناميرايي در فايدون افلاطون». اين دو پژوهش ابتداي اين كتاب آمده زيرا از همه روشن‌تر رويكردِ هرمنوتيكي گادامر را به افلاطون نشان مي‌دهد، رويكردي بسيار متفاوت با آنچه جهانِ انگليسي­زبان با آن آشناست» (از مقدمه).