مجموعه داستان تازه مجيد قيصري، نويسنده شناخته‌شده معاصر ايران، بازخواني تجربه جنگ، بحران‌هاي شخصي، تأثيرِ فقدان بر روان انسان، و نگاه ويژه به ابعادِ عميق‌ترِ رويارويي با مرگ را ارائه کرده است. قيصري در برف کهنه، برفِ نو داستان زندگي انسان‌هايي را روايت کرده که به شکل‌هاي مختلف، با ويراني خانه و ذهن، ترس، تنهايي و فقدان دست‌به‌گريبان‌اند. داستان‌هاي اين مجموعه، نه روايت‌هاي بزرگ‌نمايانه از ميدان‌هاي جنگ زندگي، بلکه لحظه‌هايي از حيات عادي‌اند که در سايه بحران و خشونت تاريخي، مقاومت و انسجام انساني را آشکار مي‌کنند. گرچه در اين ميان، همه‌چيز به‌سادگي رخ نمي‌دهد. قيصري نه فقط از زاويه‌ديدِ انسان‌ها، بلکه از نظرگاه فرشتگان قدسي نيز به مقوله مرگ در جنگ نگريسته است. آنچه در اين مجموعه‌داستان در انتظار خوانندگان است، تجربه‌اي متفاوت از ساخت‌وپرداختِ ادبي در آثار قيصري است. برف کهنه، برف نو مجموعه‌اي از هفت داستان است با موضوع‌ها و حتي زباني به‌ظاهر متفاوت. اما آنچه تمام اين داستان‌ها را کنار هم معنا بخشيده، درون‌مايه‌هاي مانند انزوا و فقدان و مرگ است.