دربار? کتاب فقط چيزي که دوام ندارد ارزشمند است و تهديد به از دست‌‌دادن دقيقا همان چيزي است که به ما کمک مي‌کند زندگي کنيم. سرنوشتي غيرمنتظره پيش روي بتي است؛ زني که زندگي‌اش از نوجواني با فقدان و دگرگوني‌هاي بزرگ گره خورده است. او در سيزده‌سالگي مادر جوانش را از دست مي‌دهد و در کنار پدري با گذشته‌اي تلخ بزرگ مي‌شود. حالا، با رسيدن به سي‌سالگي، چهره‌اش جاودانه شده و گذر زمان کوچک‌ترين اثري بر آن نمي‌گذارد. اين جواني ابدي که در نگاه ديگران موهبتي حسادت‌برانگيز به‌نظر مي‌رسد، به‌تدريج به نفريني از جنس تنهايي و جدايي بدل مي‌شود و حتي نزديک‌ترين عزيزانش از او فاصله مي‌گيرند. دولاکور با نثري شاعرانه و در فصل‌هايي کوتاه که هرکدام قطعه‌اي از پازل زندگي بتي را کامل مي‌کنند، پيوند ميان زيبايي، عشق، خانواده و گذر زمان را مي‌کاود و نشان مي‌دهد که فرسودگي و تغيير، بخشي جدانشدني از معنا و ارزش لحظات زندگي‌اند. از متن کتاب «هر دو مرد زندگي‌ام ترکم کردند زيرا جواني هميشگي‌ام هولناک شده بود، چون سي‌‌سال، سي‌‌ساله ماندن طبيعي نيست؛ چون بهتر است چيزي را که دوست داشته‌ايم روزي تباه شود، تصويري که از آن داشته‌ايم کمرنگ شود، کم‌کم پاک شود، تا گذرا بودنش را به‌‌خاطرمان بياورد و خوش اقبالي‌مان را براي داشتنش، مثل پروانه‌اي در گودي دست‌هايمان؛ چيزها بايد بميرند تا اطمينان داشته باشيم که روزي از آن ما بوده‌اند.»