کتاب «تئوري‌هاي اجرا» اثري کلاسيک و بنيادين در حوزه‌ي هنرهاي اجرايي و مطالعات فرهنگي است. شکنر در اين کتاب، اجرا را فراتر از صحنه‌ي تئاتر مي‌بيند؛ او معتقد است اجرا در آيين‌ها، ورزش‌ها، دعاوي حقوقي، بازي‌ها و حتي در زندگي روزمره حضور دارد. اين اثر مجموعه‌اي از مقالات و تأملات نظري‌ست که اجرا را به‌عنوان کنشي فرهنگي، اجتماعي و رواني بررسي مي‌کند. شکنر با نگاهي ميان‌رشته‌اي، پيوندهاي اجرا با انسان‌شناسي، آيين‌هاي قدسي و دنيوي، روان‌درماني، شمنيسم و بازي‌گري را تحليل مي‌کند. او مرز ميان مخاطب و بازيگر را به چالش مي‌کشد و اجرا را به‌عنوان فرآيندي پويا و چندلايه معرفي مي‌کند.