کتاب «نوروزنامه» نوشته عمر خيام از آثار مهم ادبيات کلاسيک ايران محسوب ميشود. اين کتاب در اصل رساله اي در منشاء و تاريخ و آداب جشن نوروز است که اهميت فرهنگي-اجتماعي بسيار زيادي براي ايرانيان دارد. خيام در اين کتاب درباره سرمنشا نوروز و نحوه شکل گيري آن بحث کرده است. اين کتاب به همه علاقه مندان به تاريخ باستاني ايران توصيه مي شود. با توجه به اشارات خيام به پيدايش تقويم جلالي و جهش هاي پيش از آن، نگارش کتاب بايد در حدود سال 495 هجري قمري (480 خورشيدي) صورت گرفته باشد. گزارش جشن هاي نوروز و مهرگان و تاريخ اين دو روز در کتب ادبي و تاريخي عرب مکرر آمده است و در ادبيات فارسي قبل از خيام در کتب التفهيم و زين الاخبار آمده است. تنها کتاب فارسي که به طور مستقل در مورد نوروز صحبت کرده است. . اين همان کتاب است. البته به زبان عربي کتاب فدائل النوروز توسط صاحب بن عباد حدود دويست سال قبل از خيام نوشته شده است. وروزنامه کتابي است درباره پيدايش جشن نوروز و آداب و رسوم آن. حکيم عمر خيام يکي از بزرگترين دانشمندان و مفاخر ملي ايراني است. به همه فنون و معلومات زمان خود محيط بود و در فلسفه و رياضيات و هيئت و نجوم تخصص داشته است.