چگونه مي‌نويسي؟ با گوش و دل مي‌نويسم، گوش‌به‌فرمان ستارگاني مي‌نويسم که خاموش‌اند. بي‌آن‌که بنويسم به زيباترين کتاب‌ها مي‌پيوندم، که زيباترين کتاب‌ها را در کتابفروشي‌ها نمي‌توان يافت. زيباترين کتاب‌ها نامه‌هايي‌اند بي‌چشمداشت، بي‌طلب. آن‌ها بيش‌تر انديشيده شده‌اند تا نوشته، و بيش‌تر ديده شده‌اند تا انديشيده. در نوشتن، صدايي را مي‌جويَم، صداي خودم را. چرا که اگر صدايم را بيابم، بي‌درنگ صداي بي‌همتاي کساني را خواهم يافت که دوست مي‌دارم… اين کتاب را نه براي تو، که براي خويش مي‌نگارم، تا نوري تازه بر زندگي‌ام بتاباند، چيزي ژرف‌تر از انديشه يا معنا./ از متن کريستيان بوبن اين کتاب را، به‌سان نامه‌اي سرگشاده، خطاب به پي‌ير سولاژ نوشته است، مشهورترين نقاش معاصر فرانسه، نقاش تابلوهاي سياه.