مدتي است فراموش کرده‌ام که کجا هستم و چگونه زندگي مي‌کنم. اين مدت شايد چند روز و يا چند ثانيه باشد ولي براي من تفاوت نمي‌کند. همين‌قدر که رابطه من با گذشته قطع مي‌شود برايم کافي است. آه که چقدر مي‌خواهم از اين گذشته تاريک خودم صرف نظر کنم و آن را مثل يک تکه گوشت گنديده ميان زباله‌ها بريزم. امروز يا همين حالا فکر مي‌کردم که از آن خاطرات پيچيده و گنگ چيزي به‌ياد ندارم ولي هيهات که اکنون تمام آنها ميدان فکر مرا اِشغال کرده‌اند و حتي تاريک‌ترين زواياي خاطرات گذشته براي من مثل روز روشن است. دست کثيف خود را ميان امواج مغزم فرو مي‌برم و رشته‎هاي لطيف آن را پاره مي‌کنم.