شامگاه دل‌انگيزي بود، خواننده نازنينم! شامگاهي از آن‌دست که تنها در روزگار برناييِ ما بودني است. آسمان چنان ستاره‌بار و پرفروغ بود که با نظاره‌اش ناخواسته از خويش مي‌پرسيدي که آيا زير اين‌گونه آسماني کينه‌توزان و بهانه‌جويان نيز مي‌توانند جاي داشته باشند؟ اين پرسش نيز برناست، خواننده نازنينم، بسيار برنا، اما باشد تا خداوند آن را بيش از پيش در پندارتان برپا دارد.