کتاب « نوشته هاي روي تن» نوشته « جانت وينترسن» توسط انتشارات « طرح نقد» منتشر شده است. فريبنده ترين رماني که تا به امروز از نويسنده کتاب "شور و جنسيت دادن به گيلاس" نوشته شده است. وينترسون رابطه‌ي پرمخاطره‌اي را بين راوي، که نه نامي دارد و نه جنسيتي، و معشوق، زني متاهل پيچيده و گيج، روايت مي‌کند. چرا معيار اندازه‌گيري عشق فقدان است؟ به آن ماه سپتامبر فکر مي‌کنم: کبوتر جنگلي، پروانة درياسالار سرخ، کشتزار زرد، آسمان نارنجي غروب. گفتي «دوستت دارم.» چرا تکراري‌ترين حرفي که مي‌توانيم به هم بگوييم هنوز حرفي است که مشتاق شنيدنش هستيم؟ «دوستت دارم» هميشه نقل‌قول بوده، نه تو اولين نفري هستي که به زبان آوردي‌اش، نه من؛ بااين‌حال به زبان که مي‌آوريمش همچون وحشياني حرف مي‌زنيم که واژه‌هايي را يافته‌ايم و مي‌پرستيمشان. من هم آن واژه‌ها را مي‌پرستيدم اما حالا تنهايي روي تخته‌سنگي ايستاده‌ام که با بدن خودم تراشيده‌امش.