باقي‌مانده تقسيم‌ناپذير يکي از آثار کلاسيک اسلاوي ژيژک است. ژيژک در اين کتاب خوانشي درخشان از منظومه فکري شلينگ به دست مي‌دهد. شلينگ مدت‌هاست در سايه فيلسوفان بزرگي نظير کانت و هگل قرار گرفته است. ژيژک در اين کتاب نشان مي‌دهد که شلينگ پيشاهنگ ماترياليسم ديالکتيکي مارکس و مفهوم رانه و ناخودآگاه فرويد است و وجوه مشترک تعيين‌کننده‌اي با هگل دارد. در فصل يکم، انديشه شلينگ بررسي مي‌شود. در فصل دوم، مواجه شلينگ و هگل به روي صحنه مي‌رود و در فصل سوم، به ياري مفاهيم شلينگ و هگل، در باب مسائل امروزين تکنولوژي و فيزيک مدرن بحث مي‌شود. از ديد ژيژک تنها به واسطه مفاهيم ژاک لاکان مي‌توان درک درستي از ايدئاليسمِ آلماني يافت، هرچند خودِ لاکان گاهي در تفسير انديشه‌هاي کانت و هگل به خطا رفته باشد. از همين رو، در سرتاسر متن ارجاعات بي‌شماري به لاکان و مفاهيم لاکاني مي‌يابيم. ژيژک مي‌کوشد به ياري شلينگ، هگل و لاکان متافيزيکي مبتني بر «ناتماميت» بپروراند.