پس از آن که کاميار شاپور در 25 تير 1397 زندگي را ترک کرد، در اغلب يادداشت‌ها و خبرها بر اين نکته تاکيد شد که او فرزند فروغ فرخزاد و پرويز شاپور بود، عمري را به رنج و اندوه و نوميدي گذراند، و حدود دهه پاياني زندگي‌اش را به گيتارنوازي در بوستان/پارک‌هاي تهران سپري کرد. کتاب حاضر مي‌کوشد تا صرف نظر از اين ديدگاه، علاوه بر پيوندهاي کاميار با پدر و مادرش، از زندگي شخصي ، ادبي، و هنري او ، به ويژه شعرها و نقاشي‌هايش آگاهي‌هاي دقيقي در اختيار علاقه‌مندان قرار دهد.