اي فکر جذام گرفته کلاف سردرگم ات را به گور که مي سپاري که در باور علف هاي هرز به سرزمين مغزهاي مرده سلام مي دهي برگرد برگرد ديگر نه ايوبي مانده و نه گيسوي زني تا صداي شيون تمام زنان جهان باشد