ميرزا عبد الرحيم خان طالبوف تبريزي را اگر نتوان اولين بلکه از نخستين پيشگامان نهضت مشروطه بايد دانست که فکر و انديشه هاي نوين را براي ايرانيان به ارمغان آورد. وي با مهاجرت به تفليس و تحصيل علم در آنجا و آشنايي با زبان روسي دنياي تازه اي را به روي خود و به تبع آن ايرانيان آن زمان گشود و با انديشه ها و افکار نوگراياني همچون روسو و ولتر آشنا ساخت. کتاب احمد را به تقليد از “اميل” ژان ژاک روسو نگاشت . در واقع احمد پسر بزرگ شده وي است که مسائل اجتماعي جديد همچون روش هاي جديد حکومت از جمله پارلمان،قوانين اساسي ، سلطنت مشروطه و مطلقه را براي او بازگو مي نمايد. وي به تشريح پارلمان انگليس پرداخته و واژگاني همچون سوسياليسم،آنارشيسم و… را توضيح مي دهد. وي با استدلال خويش حکومت سلطنتي مشروطه را به مطلقه ترجيح مي دهد و آن را به صواب ملت و مملکت مي داند.در انتها نيز قانون اساسي ژاپن را که به ايران آن روز نزديک بود ارائه مي دهد.