داستان هاي اين مجموعه زمينه اي رئاليستي (واقعگرايانه) دارند اما مي شود در چهار گروه دسته بندي شان کرد: گروه نخست، اگرچه عکس برداري از واقعيت موجود به نظر مي آيند و آن را با همه ي تلخي ها و شيريني ها و خوبي ها و بدي هايش بازتاب مي دهند اما نويسنده، با تصويري هنرمندانه که پديد مي آورد، هدفش را پي مي گيرد و سخنش را با خواننده در ميان مي گذارد. در گروه دوم نيز همان کار را مي کند اما رگه هايي از طنز را در واقعيت مي تند و در گروه سوم، واقعگرايي را با رؤيا مي آميزد و در گروه چهارم، نمادگرايي را دستمايه قرار مي دهد و من براي آشنايي بيشتر خواننده فرهيخته با نمادهايي که نويسنده به کارشان مي گيرد، دو قصه را برگزيده ام و در مقاله پاياني کتاب به آنها پرداخته ام.