تفاوت داستان کوتاه با داستان ميني‌مال را نبايد تنها در اندازه حجم آن جستجو کرد. چرا که ويژگي‌هاي ديگري جز کوتاهي حجم در اين آثار به چشم مي‌خورد. تفاوت عمد? اين دو بيش از آنکه کمي باشد کيفي است. از خصيصه‌هاي مهم اغلب داستان‌هاي ميني‌ماليستي داشتن طرح ساده و سرراست است. در اين نوع داستان‌ها طرح چندان پيچيده و تو در تو نيست. تمرکز روي يک حادثه اصلي است که عمدتاً رويداد شگرفي هم به حساب نمي‌آيد. در بعضي داستان‌ها طرح چنان ساده مي‌شود که به نظر مي‌رسد اصلاً حادثه‌اي رخ نمي‌دهد، که البته عدم پيچيدگي طرح را نبايد به بي‌طرحي تعبير کرد. از خصوصيت‌هاي ديگر داستان‌هاي ميني‌ماليستي محدوديت زمان و مکان است. به دليل کوتاهي حجم روايت داستان، زمان رويداد و حوادث بسيار کوتاه است. اغلب داستان‌هاي ميني‌ماليستي در زماني کمتر از يک روز، چند ساعت و گاهي چند لحظه، اتفاق مي‌افتد. چون زمينه داستان‌ها ثابت است و گذشت زمان بسيار کم است. تغييرات مکاني هم بسيار ناچيز است و به ندرت رخ مي‌دهد. به همين دليل اغلب يک موقعيت کوتاه و برشي از زندگي براي روايت داستاني انتخاب مي‌شود .اين اصل مسئله انتخاب طرح و روايت را در اين گونه داستاني پر اهميت مي‌کند. کانون طرح در داستان‌هاي ميني‌ماليستي يک شخصيت واحد يا يک واقعه خاص است و نويسنده به عوض دنبال کردن سير تحول شخصيت، يک لحظه خاص از زندگي او را به نمايش مي‌گذارد و اين همان زمان مناسب براي تغيير و تحول است در اغلب داستان‌هاي ميني‌ماليستي هدف نويسنده نشان دادن يک واقعه بيروني است. چنانکه خواننده احساس کند حوادث پيش رويش رخ مي‌دهد. به همين دليل واسطه‌اي ميان ما و حوادث وجود ندارد. آنچه در طرح اين‌گونه داستان‌ها مهم است انتخاب لحظه وقوع حادثه است. چون هر برشي از زندگي نمي‌تواند تمامي اطلاعات طرح را منتقل کند. درونمايه داستان‌هاي ميني‌ماليستي اغلب دغدغه‌هاي کلي انسان است: مرگ، عشق، تنهايي و... و کمتر به روايت رويدادهاي اقليمي مي‌پردازد. انديشه‌هاي سياسي و فلسفي و اعتقادي راهي به دنياي اين داستان‌ها ندارد چرا که کوتاهي حجم داستان اجازه پرداختن به اين انديشه‌ها را به نويسنده نمي‌دهد. در داستان‌هاي ميني‌ماليستي همه عناصر داستان در حداقل خود به کار گرفته مي‌شوند. اما در ميان اين عناصر، گفت‌وگو، تلخيص و روايت بيشترين کاربرد را دارد. چرا که اين سه عنصر، سرعت بيشتري در انتقال اطلاعات داستاني بر عهده مي‌گيرند.