اين كتاب با كنكاش در برخي آراي محوري كريستوا در آثارش، قصد دارد نشان دهد كه چگونه نگرش او نسبت به زبان و تجربه زيباشناختي، نسبتي ويژه با تبيين كردوكارهاي ديداري همچون نقاشي، عكاسي و فيلم دارد. كريستوا با تاكيد بر مفاهيم و كردوكار و فرايند مي‌كوشد توضيح دهد چگونه خود هنر براي كشف و نام‌گذاري بصيرتي كه عرضه مي‌كند، ابزارهايي در اختيارمان مي‌گذارد. براي درك اين مطلب، لازم است تا مفاهيم كليدي آثار او را به دقت بررسي كنيم و آن گاه ببينيم هنرآفرينان، هنردوستان و افرادي كه به پژوهش درباره فرايند خلاقه و ارتباط ميان هنرمند و اثر هنري، ابژه هنري و مخاطب هنر علاقه دارند، چگونه مي‌توانند از اين مفاهيم استفاده كنند.