منم آخرين بچه خانه‌ام، هميني كه خيلي‌ها به آن مي‌گويند ته‌تغاري! ته‌تغاري يعني كسي كه مثل ته‌ديگ، ته‌تغار باشد و ديرتر از همه به چشم بيايد. شايد هم براي همين پوستم مثل ته‌ديگ سياه سوخته است! وقتي به دنيا آمدم، برادرهايم بزرگ بودند و روي كشتي كار مي‌كردند و اصلا نمي‌آمدند كه با هم بازي كنيم. اين‌طوري بود كه سمير شد تنها دوستم.