آلفنسو پلوو که به درستي همانند شيلر، پوشکين و برشت لقب «شکسپير» گرفته است، دانش‌آموخته‌ تئاتر و از نمايشنامه‌نويسان و کارگردانان بنام اسپانياست. او که بيشترين شهرتش را مديون آثار سورئاليستي‌اش مي‌باشد، با اثر رئاليستي پيش رو تسلطش در اين سبک را نيز به رخ کشيد و جايزه‌ ادبي لازارو کرتر را در سال 2006 از آن خود ساخت. او با دستاويز کردن بخشي از تاريخ چين يادآور خاطرات نسلي مي‌شود که در جواني شعار «زنده باد مائو» را سر دادند و نشان مي‌دهد چگونه تمامي بازيگران قدرت در بازي قدرت از قدرت شکست مي‌خورند و سرانجام بازنده‌ا‌ند. اين اثر توهم‌زدا نقاب از چهره‌ جويندگان جاه برمي‌دارد و آشکار مي‌کند عرصه‌ سياست جولانگاه درندگاني است که بويي از انسانيت نبرده‌اند و براي جاه‌طلبي از هيچ امکاني نمي‌گذرند. در خلال صفحات کتاب مي‌بينيم که به حکم طبيعت قوي‌تر هميشه برنده نيست، بلکه بقا از آن زيرک‌ترها است.