در ميان انبوه متون درباره‌ي داستايفسكي، پرسش‌هاي بوطيقاي داستايفسكي يكي از هيجان‌انگيزترين و نوآورانه‌ترين آثار است. اين اثر با تكليف اصلي نقادي ادبي دست‌ و‌ پنجه نرم مي‌كند: ويژگي‌هاي هنر داستايفسكي كدامند، و چرا و چگونه با ويژگي‌هاي هنر ديگر رمان‌نويسان متفاوتند. كتاب باختين از زندگي‌نامه‌ي داستايفسكي هيچ نمي‌گويد، به محتواي ايدئولوژيك آثار او يا به جايگاه اين محتوا در زمان و مكان نيز تنها اندك اشارتي مي‌كند. پرسش‌هاي بوطيقاي داستايفسكي تعمدا تنها بر چند پرسش متمركز است: نقش قهرمان در رمان‌هاي داستايفسكي؛ شيوه‌ي ارائه‌ي ايده‌ها در رمان‌هاي او؛ پرسش از آن فراداد ژانري كه داستايفسكي وامدار آن است يا گمان مي‌رود كه به آن وابسته باشد؛ و سرانجام، كاربرد ويژه‌ي زبان و گفت‌و‌گو در رمان‌هاي او. در اشتباه خواهيم بود، اگر كه اين پرسش‌ها را پرسش‌هايي صرفا فرماليستي بخوانيم.