پدر و مادر بودن، كار آساني نيست، بخصوص وقتي كودك پر تحرك داريم. بايد انرژي زيادي داشته باشيم تا بتوانيم فشارها را تحمل كنيم. اكثر ما روش‌هايي را براي تربيت فرزندمان به كار برده‌ايم. گاه او را نوازش، و گاه با خشونت برخورد كرده‌ايم. گاه به حرفش گوش داده‌ايم، و گاه لجبازي كرده‌ايم تا شايد راهي براي كنار آمدن با او پيدا كنيم. بعضي وقت‌ها نااميد شده‌ايم. گاه تحمل كرده‌ايم، و گاه از كوره در رفته‌ايم. نگران آينده او شده‌ايم و مي‌خواهيم هر كاري انجام دهيم تا فرد خوبي شود. شايد آرزو كرده‌ايم معجزه‌اي رخ دهد و همه مشكلات ما و فرزندمان حل شود. اين‌ها واقعيت زندگي اغلب ماست.