ورود شماري از دانشجويان ناراضي آلمان به ساختار دولت آن كشور در دهه 1980 در شمار مهم‌ترين تحولات اروپا در سال‌هاي پس از جنگ دوم جهاني بود. جوانان آن كشور، سرخورده از سير وقايع و بي‌اعتماد به نسل پيش، ابتدا دو راه در پيش گرفتند، درس‌خوانده‌ها اگزيستانسياليست‌هايي شدند با لباس‌هايي همواره سياه به علامت سوگواري براي جامعه‌اي كه در آن منظور از حرف زدن كتمان حقيقت است و قصد از سكوت انكار آن، و جوانان طبقه كارگر عربده‌جوياني شدند لباس‌هاي چرمي به تن و سوار بر موتور‌سيكلت‌هايي پر سروصدا. دسته اول طبقه متوسط را نگران مي‌كردند و دسته دوم او را مي‌ترساند. اواخر دهه 1960 اوضاع وخيم‌تر شد: كساني سلاح برداشتند تا نظامي را كه به نظرشان فاسد و دروغگو مي‌رسيد سرنگون كنند.