کتاب اول شخص مفرد مجموعهي هشت داستان دربارهي مرگ، موسيقي، تنهايي و نوستالژي است که برخي داستانياند و برخي حال و هواي خاطره دارند. در اين مجموعه با سبک و سياق هميشگي موراکامي، راوي داستانها مردي تنهاست که گويي خود اوست. موضوع داستانها خاطرات جواني، مديتيشن، موسيقي جَز، بيسبال و کودکي است. موراکامي داستان کوتاه را دريچهاي ميداند به زندگي روزمرهي آدمهاي تنهاي اين جهان. منتقد نشريهي نيويورک تايمز درمورد اين اثر ميگويد: «در اين مجموعه به نظر ميرسد که موراکامي با خواننده احساس راحتي بيشتري ميکند و اجازه ميدهد که داستانها حالتي اتوبيوگرافي و اعترافگونه داشته باشند. موراکامي خواننده را با خود همراه ميکند تا عجيبترين لحظات زندگي را در کنارش تجربه کند و او را وادار به فکر کردن دربارهي موضوعاتي همچون زمان، هويت و ارتباط آنها با يکديگر نمايد.»
نويسنده | هاروكي موراكامي |
قطع | رقعي |
مترجم |
|
نوع جلد | شوميز |
زبان | فارسي |
تعداد صفحات | 148 |
نوبت چاپ | 8 |
ابعاد | 14 * 21 * 0.8 |
وزن | 150 |
سال چاپ | 1402 |
هنوز نظري ثبت نشده است