وقتي ويكتور هوگو هنگام گفتوگو از آنچه خوانده سخن ميگويد، نامهاي مولير، هوراس، اوويد، رينارد است كه غالبا دوباره تكرار ميشوند. آلفونسه دوده، كمترينِ اهل كتاب در ميان نويسندگان، كه آثارش بسيار حياتي و مدرن است، بهنظر ميرسد تمامي چنين ميراث كلاسيكي را رد كرده و بيوقفه در حال خواندن، نقلقولكردن و تفسير پاسكال، مونتني، ديدرو، تاسيتوس بوده باشد. فرد ممكن است تقريبا تا آنجا پيش برود كه بگويد شايد بهواسطه هرگونه تفسير جزئي، تمايز قديمي ميان كلاسيكها و رمانتيكها را دوباره بازگو كند، كه اين مخاطب است كه رمانتيك است، بدين ترتيب استادان كلاسيكاند. بيترديد اين امر از اين حقيقت نشأت ميگيرد كه عقايد عصر حاضر كه نويسندگان و هنرمندان اصيل را براي مخاطب قابل دسترس و مطلوب ميسازد، تاحدي متاثر از همان آهنگهايي است كه با سهولت بيشتر بهواسطه عقايد متفاوت آن را تغيير دادهاند، پس تلاش بيشتري از آنها ميطلبيد تا به جايي برسند كه خودشان باشند و از همين رو لذت بيشتري به آنها ميدهد. ما هميشه دوست داريم هنگام كتابخواندن، كمي از خودمان بيرون بزنيم، به سفر برويم.
نويسنده | مارسل پروست |
قطع | رقعي |
مترجم | محمدصادق رئيسي |
نوع جلد | شوميز |
زبان | فارسي |
تعداد صفحات | 148 |
نوبت چاپ | 2 |
ابعاد | 14.4 * 0.7 * 21.5 |
وزن | 180 |
سال چاپ | 1398 |
هنوز نظري ثبت نشده است