ماشين مي‌‌‌‌‌‌‌‌ايستد. قالي را كه من را تويش پيچانده‌اند از ماشين در مي‌آورند و مي‌گذارند زمين. همچنان كه بازش مي‌كنند، مرا هم مي‌غلتانند. روشنايي گرگ و ميش چشمانم را مي‌زند. سينه‌ام را از هواي تازه و بوي در و دشت پر مي‌كنم. قاچاقچي تن خشك شده‌ام را از طرح‌هاي سياه قالي جدا مي‌كند. ماشين را كنار جاده خاكي تپه كه پر از خاربته است نگه مي‌دارند.