همواره بر اين باور بوده‌ام كه كه اعتنا يا عدم اعتنا به بعضي مقوله‌ها و موضوع‌ها، نتايجش را در سخنان و نوشته‌هاي گوينده و نويسنده آشكار مي‌سازد و بالطبع اين نتايج در ميان آحاد جامعه منتشر شده و تعميم مي‌يابند. توجه به جايگاه واقعي شخصيت‌ها. شناخت اسطوره و دنياي پيچيده و تو در تويش كه با ظاهر ساده‌اش منافات دارد، درك و دريافت علمي از نسبي‌گرايي در زمره‌ي اين موضوع‌ها هستند. نكته قابل توجه آن است كه اين موضوع‌ها به طرزي باور نكردني با يكديگر مرتبط هستند و درك هرچه بهتر از يكي، باعث درك و دريافت هرچه كامل‌تر از موضوع‌هاي ديگر مي‌شود.