اين‌جا، روي اين سنگ‌هاي بي سكوت، درخت بر نشانده من بايد تناور مي‌شد، سرسبز مي‌شد، و در رهگذار باد به صدا در مي‌آمد... اكنون ايستاده‌ام به جاي درخت، در برابر بخشايش تو سر فرود مي‌آورم، در برابر آن درخت، كه با دست‌هاي من و از سنگ‌هاي تو بايد برمي‌خاست.