در حكومت قاجار و با صدارت اميركبير، مدرسه دارالفنون تاسيس گرديد. در اين مدرسه تعدادي موزيسين فرانسوي براي تعليم موسيقي دعوت شدند. تا اين زمان در ايران موسيقي خاصي كاربرد عمومي نداشت. اگر شخصي در موسيقي سازي مثل تار را مينواخت، براي نياز روحي خود به كار ميبرد كه با علامت سوال روبرو بود: چه چيزي مينواخت و چگونه؟ با استناد به تاريخ موسيقي مرحوم خالقي، براي نخستينبار، موزيسينهاي فرانسه، سرود ملي ايران را در دربار به اجرا درآوردند. در همين زمان است كه تعداد انگشت شماري از ايرانيها كنجكاوانه، براي فراگيري نت، به اجراي موسيقي پرداختند. حال كه بيش از صد سال از شناخت نت ميگذرد، هنوز هم تعدادي از موزيسينهاي ايراني معتقد هستند كه نبايد موسيقي را با نت ياد گرفت، زيرا بر اين باورند كه نت مانع بيا احساس نوازنده است. حال سوال اين است كه چگونه ميليونها انسان كه با موسيقي گذران ميكنند و موسيقي خود را با نت به ثبت ميرسانند، آيا احساس ندارند؟...
نويسنده | حسن زندباف |
قطع | وزيري |
نوع جلد | شوميز |
زبان | فارسي |
تعداد صفحات | 180 |
نوبت چاپ | 1 |
ابعاد | 16.5 * 0.9 * 23.5 |
وزن | 282 |
سال چاپ | 1394 |
هنوز نظري ثبت نشده است